مس
مس دارای قابلیت هدایت الکتریکی بالا و استقامت کششی قابل توجهی است که در برابر تغییرات و تاثیرات جوی و مواد خورنده مقاومت خوبی دارد. برای سال های متمادی، مس رضایت بخش ترین هادی برای اهداف الکتریکی بوده است. خواص الکتریکی و مکانیکی خوب و مقرون به صرفه بودن مس در ایران آن را تقریبا به صورت تنها فلز مورد استفاده در شبکه های خطوط فشار ضعیف توزیع در آورده بود. هادی های مسی باید از نوع سخت بوده و مس مورد استفاده در ساختن آن ها، بایستی مطابق استاندارد DIN 48201 و یا BS 125 باشد. مس با کشیدگی سخت، از کشش با دای های متوالی و رساندن آن به اندازه مطلوب بدون آنیل کردن به وجود می آید. علت دشواری کار با سیم مسی سخت استحکام آن می باشد بنابراین به غیر از اسپن های طولانی در خطوط توزیع، مس با کشیدگی سخت متوسط نیز استفاده می شود یعنی پس از کشش مورد نظر با انجام فرآیند های آنیل تحت شرایط خاص، سیم مناسب و مورد نیاز به دست می آید. مس با کشیدگی سخت متوسط در خطوط هوایی با اسپن های کوتاه، مانند شبکه های فشار ضعیف کاربرد فراوان دارد. لازم به توضیح است مس با کشیدگی نرم نیز وجود دارد که به دلیل قابلیت انعطاف بالای مس در مورد کابل ها، سیم های روپوش دار و سیم کشی های داخلی از آن استفاده می شود در مورد سیم مسی با کشیدگی سخت متوسط و کشیدگی سخت، به دلیل دستیابی به قابلیت انعطاف بیشتر، هادی ها را به صورت رشته ای می سازند هادی های مسی معمولی، از رشته های به قطر 1/7 تا 3/5 میلی متر ساخته می شوند. جدول زیر مشخصات سیم های مسی استاندارد مورد استفاده در صنعت کابل سازی  را نشان می دهد.

 مواد اولیه هادی ها مفتول مسی به قطر 8 میلیمتر می باشد خلوص مسی که برای هدایت الکتریکی بکار میرود حداقل 99.95% می باشد، که اغلب از مس  ETP –  (Electrolytic Tough Pitch)  و OFHC (Oxygen Free High Conductivity)  استفاده می شود. مس ETP  از فرایند الکترولیز مس آندی بدست میاید (که بصورت ورق های کاتدی شمش است) و پس از ذوب در محیط کنترل شده و احیایی جهت تولید مفتول بکار می رود. هدایت الکتریکی آن در حدود 100 درصد  (International Annealed Copper Standard) IACS یا مس باز پخت شده می باشد میزان اکسیژن موجود در آن حدود 0.02 تا 0.04 درصد می باشد، و مقدار ناخالصی های دیگر آن به خصوص گوگرد باید کمتر ازppm 50 باشد.